เหง้า - วิกิพีเดีย

เหง้า - วิกิพีเดีย เหง้า เหง้า, น ลำต้นที่อยู่ใต้ดินของพืชบางชนิด เช่น ขิง กระวาน ที่จมอยู่ใต้ดิน เหง้า, ต้นเดิม, ต้นวงศ์ เค้า ๑, เหง้า เช่น โคตรเค้าเหล่ากอ รากเหง้า, เหง้า, ลำต้นที่อยู่ในดินของพืชบางชนิด เช่น เหง้า สรรพคุณ ตำรายาไทยใช้ เหง้า มีรสขมขื่นปร่า แช่น้ำดื่ม แก้ร้อนใน บำรุงน้ำนม บำรุงธาตุ ผสมเหง้าไพล

เหง้า ได้จาก เหง้า ; ชื่อพืชที่ให้เครื่องยา ข่า ; ชื่ออื่น กฎุกโรหินี ข่าตาแดง ; ข่าหยวก ข่าใหญ่ ข่าหลวง ; ชื่อวิทยาศาสตร์ Alpinia galanga Willd ; ชื่อพ้อง

เหง้า ขิงแกลง ใบเผ็ดอร่อยแง่งเหง้า เป็นยาต้นตำรับไทย อ่านรายละเอียดเพิ่มเติมได้ที่ thai-local-wisdomarticle_177304 ขิงแกลง ใบเผ็ดอร่อยแง่งเหง้า เป็นยาต้นตำรับไทย อ่านรายละเอียดเพิ่มเติมได้ที่ thai-local-wisdomarticle_177304